تراشکاری

 

چرخش یا تراشکاری یک فرآیند ماشین کاری است که در آن یک ابزار برش ، به طور معمول یک بیت ابزار غیر چرخان ، یک مسیر ابزار مارپیچ را با حرکت کم و بیش به صورت خطی هنگام چرخش قطعه کار توصیف می کند.

معمولاً اصطلاح "چرخش" برای تولید سطوح خارجی با این عمل برش اختصاص داده می شود ، در حالی که همان عمل برش اساسی هنگام اعمال بر روی سطوح داخلی (سوراخ ها ، از یک نوع یا نوع دیگر) "خسته کننده" نامیده می شود.

بنابراین عبارت "چرخنده و خسته کننده" خانواده بزرگتری از فرآیندهای را که به عنوان "لاتینگ" شناخته می شوند طبقه بندی می کند. برش صورت روی قطعه کار ، چه با ابزار چرخاننده و چه خسته کننده ، "رو به رو" نامیده می شود ، و ممکن است به عنوان زیرمجموعه در هر دو دسته قرار گیرد.

چرخش می تواند به صورت دستی ، به شکل سنتی ماشین تراش ، که غالباً به نظارت مداوم توسط اپراتور نیاز دارد ، یا با استفاده از یک ماشین تراش خودکار که این کار را نمی کند ، انجام شود.

امروزه متداول ترین نوع این اتوماسیون ، کنترل عددی رایانه است که بیشتر با نام CNC شناخته می شود. (CNC علاوه بر چرخش معمولاً در انواع مختلف ماشینکاری نیز استفاده می شود.)

هنگام چرخش ، قطعه کار (قطعه ای از مواد نسبتاً سخت مانند چوب ، فلز ، پلاستیک یا سنگ) چرخانده شده و یک ابزار برش در امتداد 1 ، 2 یا 3 محور حرکت عبور می کند تا قطرها و عمق دقیق تولید کند. چرخش می تواند در خارج سیلندر یا از داخل باشد (همچنین به عنوان خسته کننده شناخته می شود) برای تولید اجزای لوله ای در هندسه های مختلف.

اگرچه اکنون کاملاً نادر است ، از ماشین تراشهای اولیه می توان حتی برای تولید شکلهای هندسی پیچیده ، حتی مواد جامد پلاتونی استفاده کرد. اگرچه از زمان ظهور CNC استفاده از کنترل مسیر ابزار غیر رایانه ای برای این منظور غیرمعمول شده است.

فرایندهای چرخش به طور معمول بر روی دستگاه تراش انجام می شود ، که قدیمی ترین ابزار ماشین محسوب می شود و می تواند انواع مختلفی از جمله چرخش مستقیم ، چرخش مخروطی ، پروفیل یا شیار خارجی داشته باشد.

این نوع فرایندهای چرخش می تواند اشکال مختلفی از مواد مانند قطعه کار مستقیم ، مخروطی ، منحنی یا شیاردار را تولید کند. به طور کلی ، تراشکاری از ابزارهای برش تک نقطه ای ساده استفاده می کند. هر گروه از مواد قطعه کار دارای مجموعه ای بهینه از زوایای ابزار است که طی سالها توسعه یافته است.

تکه های ضایعات فلزات حاصل از عملیات تراشکاری به عنوان چیپس (آمریکای شمالی) یا swarf (انگلیس) شناخته می شوند. در بعضی مناطق ممکن است به عنوان چرخش شناخته شوند. محورهای حرکت این ابزار ممکن است به معنای واقعی کلمه یک خط مستقیم باشند ، یا ممکن است در امتداد مجموعه ای از منحنی ها یا زاویه ها باشند ، اما در اصل خطی هستند (به معنای غیر ریاضی). یک جز component که در معرض عملیات چرخش است می تواند به عنوان "قسمت تبدیل شده" یا "جزon ماشین شده" نامیده شود. عملیات تراشکاری بر روی دستگاه تراش انجام می شود که می تواند به صورت دستی یا CNC کار کند.